بن بست یک دروغگوی صووورتی!

قبل از ازدواج، موسسات بهداشت یک سری آزمایش‎‌های خون از هر دو طرف می‌گیرند تا اگر مشکلات حادی داشته باشند، آنها را راهنمایی کنند. اغلب هم برای‌شان MCV و یا MCH مهم هستند. یک جورهایی اندازه و حجم گلبول‌های قرمز را نشان می‌دهند و اگر از عددهای استاندارد کمتر باشند، احتمال مبتلا بودن به تالاسمی زیاد است. هم من و هم آقای الف، یکی از این دو تا را کم داشتیم و سر همین دو سه تا تفاوت عددی، تقریبا دو ماهی علاف شدیم. حالا اگر این وسط یکی بیاید قسم پیغمبر بخورد و جان مش عباس را به آزمایشش پیوست کند که من بچه نمی‌خواهم، باز هم توفیری ندارد آن عددهای کوفتی باید با آن یکی عددهای کوفتی که در لیست خودشان است، یکی باشد. خلاصه یک جورهایی ما این مرحله را رد کردیم. من آنقدر عدس و جعفری و ویتامین سی و فولیک اسید با هم خورده بودم که از رگ‌هایم میله آهنی رد می‌شد و روز واقعه از ما با یکی دو عدد تفاوت، باز هم تعهدنامه گرفتند و خلاص. واقعیت این است که " بچه‌دار شدن" مکافاتش از خیلی قبل شروع می‌شود. نه از لحظه باردار شدن و نه از لحظه تولد. از خود ِ لحظه‌ی متولد شدن شما به عنوان پدر یا مادر. من هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم نحوه و نوع غذا خوردن و تغذیه‌ام آنقدر به بچه‌دار شدن یا نشدنم ربط داشته باشد. اساسا همه چیز این دنیا به همه چیز ربط دارد انگار و نمی‌شود دیگر گفت که گودرز را به شقایق مربوط نکن. فی‌الواقع مربو بن بست یک دروغگوی صووورتی!...